Ervaringen

Ervaringsverhaal

Lieve Karin,

Ik zal een (heftige) ervaring van mijzelf vertellen, wat precies TLCC voor mij betekent en mij gebracht heeft.

Ruim drie jaar geleden, ging ik met menstruatie- en pijnklachten naar de gynaecoloog. Daar kwamen ze erachter dat er een poliep aan de baarmoedermond zat, volgens de gynaecoloog zat deze op een vreemde plek. Het was gelukkig een goedaardig gezwel. Maar ik bleef klachten houden en vertrouwde niet op mijn lijf, ging weer naar de gynaecoloog. Vandaar uit kreeg ik het advies: een kijkoperatie. Eerst naar de anesthesist. Daar overlegd dat er een ruggenprik zou worden gedaan voor de kijkoperatie.

De dag van de kijkoperatie: tijdens de ruggenprik kreeg ik al een soort schok door mijn lijf (te vergelijken met een stroomstootje). De kijkoperatie vond ik verschrikkelijk, mijn baarmoeder werd schoon geschraapt. Mijn lichaam bewoog mee met het ritme van het schoonmaken, wat ik als zéér onprettig ervaarde. Er gebeurde van alles, dit bracht het gevoel van machteloosheid, onmacht, respectloosheid mee en diepliggende herinneringen/trauma`s werden onbewust in werking gezet.

In de uitslaapkamer kreeg ik hoofdpijn en kreeg een pijnstiller. Op de afdeling, na een uurtje, begon mijn lijf ongecontroleerd samen te trekken (te schokken). Dit waren heftige samentrekking van mijn lijf, deze begonnen in mijn buikgebied en trokken alles samen. Hier had ik géén controle over. Na een poosje was ik bekaf. Er werd een neuroloog bij gehaald, ik kreeg mijn eerste dosering van een Diazepam. Vanaf dat moment had ik géén controle meer over mijn eigen lijf en mijn eigen zeggenschap, alles werd voor mij beslist. Er zijn verschillende pammetjes toegediend tot uiteindelijk de Valium. Ik weet dat ik tijdens de hersenscan die ze maakten om te kijken wat er aan de hand was, nog lag te schokken. Ik weet nog dat er een medicatie is toegediend door de neuroloog. Mijn man, zuster en mijn dochter die even langs wilde komen waren aanwezig bij het toedienen van de medicatie. De reactie van mijn lijf op deze medicatie was heftig. Ik dacht nog:" wie gilt er toch zo?". En meteen had ik door, dat ben ik! Ik had het gevoel dat mijn gezicht aan flarden werd gescheurd. Ik zag dat de dokter wegliep. Mijn man ving mijn jongste dochter op door haar naar de gang te brengen en een zuster die paniekerig uit haar ogen keek. Ik dacht nog:" ik ga dood". Op dat moment heb ik mijn BDE (bijna dood ervaring) gehad, deze had ik eerst nog diep wegstopt en pas een paar maanden na weer thuis te zijn, kwam deze herinnering/gebeurtenis weer terug. Er zijn naar mij is verteld onderzoeken gedaan, maar de artsen stonden voor een raadsel, dit hadden ze nog nooit meegemaakt. Ik was ook "de mevrouw met de schokken". Na drie dagen een beetje uit de roes gekomen, maar de stopcontacten bewogen nog steeds en mijn lichaam trok zich nog ongecontroleerd samen (ik lag ondertussen in een éénpersoons kamer). Na de eerste keer uit bed te mogen, schrok ik van mijzelf. Ik had géén controle over mijn spieren, armen, benen en bovenlijf. Deze schokten, trokken samen. Mijn hele lijf wiebelde heen en weer. Géén evenwicht. Zo erg dat ik niet alleen kon lopen en er een rollator werd gehaald, waar ik weer achter leerde lopen. Toen schoot er van alles door mijn hoofd: Hersenbeschadiging, kan ik ooit wel weer werken, hoe moet het verder, ik kan niets meer. Niemand kon mij duidelijkheid geven. Er was totaal géén communicatie tussen personeel, dokters en ik als patiënt. Na een week in het ziekenhuis, waarin de tussentijd van alles NIETS werd gedaan aan/ met mijn probleem, heb ik op eigen verzoek de gynaecoloog laten komen. Deze was verbaasd dat ik nog in het ziekenhuis aanwezig was. Op mijn verzoek heeft ze mij ontslagen (later heb ik bij het ziekenhuis over deze periode een klacht ingediend, er waren naar mijn inziens véél fouten gemaakt).

Naar huis.gelukkig, maar IK was niet gelukkig! Ik was hulpbehoevend, kon niets zelf, had concentratieproblemen, zware hoofdpijn en was afhankelijk van anderen. Mijn lijf wilde niet wat ik wilde, het hoefde voor mij niet meer.

Gelukkig heeft Arie (m'n man) Karin (m'n vriendin/lerares) op de hoogte gehouden en ze is naar mij toe gekomen en heeft mij behandeld in mijn praktijk met de TLCC-methode. Er gebeurde tijdens de behandeling zo veel. Maar het belangrijkste was: Ik liep al wankelend en ondersteund door Karin de praktijk in en een paar uur laten, liep ik zelfstandig zonder te wankelen en te wiebelen de praktijk weer uit!!! Ik was als een kind zo blij.

Was ik er? NEE!! Dit was de eerste stap naar mijn herstel. Ik moest weer leren luisteren naar de signalen van mijn lijf, mijn grenzen ontdekken/verkennen, over mijn grenzen gaan, wanneer ik deze niet voelde en waar mijn lichaam dan weer op reageerde door pijn aan te geven of weer te gaan schokken. Mijn lichaam reinigen van de gifstoffen van de medicatie. Weer in het werkproces terugkomen, eerst een uurtje en later uitgebreid. Dit was een proces dat ruim een jaar duurde, dit was met vallen en opstaan, met boosheid en opgeefmomenten.

De BDE die ik mij herinnerde, doordat mijn zus me wees op een programma van Pim Lommel. Ik stond hierbij te huilen en zei:" dat is mij ook overkomen!" Arie zei:"dat heb je in het ziekenhuis altijd al gezegd". Ik wist dat zelf niet meer, want ik had het diep weggestopt.
Dit was een heftig proces om te verwerken. Ik dacht:" ik ben gek, ik heb het mij verbeeld". Durfde het tegen niemand te vertellen. Was boos op de boven wereld, wat dachten ze wel niet daarboven om mij terug te sturen, schuld gevoel, ik wilde daar boven blijven, maar dan zou ik mijn gezin achter laten.
Uiteindelijk heb ik mijn ervaring wel gedeeld, met de volgende stap: "acceptatie", IK weet wat er gebeurd is, IK weet waar ik geweest ben. Ik heb een BDE gehad!!
Dit proces heb ik samen met Karin en de TLCC-methode verwerkt en geaccepteerd.
Ik heb gevoeld en ervaren wat TLCC en de coaching van Karin voor mij is en betekende in dit proces.

Het is keihard werken aan jezelf, met vallen en opstaan en opgeefmomenten. Dan was ik blij dat Karin naast me stond en wanneer nodig, mij uit mijn slachtofferrol haalde. Vond ik dit altijd prettig, nou nee hoor. Er zijn momenten geweest dat ik èrg boos op haar was. Ik had er ook niets aan dat ze mee ging in mijn slachtofferrol, maar kon dat op dat moment niet zien. Soms had ik een schop onder mijn kont nodig, om niet stil te blijven staan, maar om verder te gaan. Stil staan (slachtoffer zijn) is het niet verwerken van een belevenis/trauma.
Ze leerde mij weer te luisteren naar mijn lichaam/ziel: ben ik moe dan ga ik rusten, heb ik hoofdpijn dan ga ik mij ontspannen, heb ik pijn dan probeer ik te achterhalen waarom mijn lijf pijn heeft enz. Ze leerde mij op eigen benen te staan, leerde mij weer om zelfvertrouwen te hebben. Ze leerde mij te geloven, te vertrouwen op en ervaren van de zelfgenezende kracht van mijn lichaam. Ze heeft mij bij de hand gepakt en vastgehouden waar nodig was en aangemoedigd wanneer ze dacht dat ik het alleen kon.
Uiteindelijk was dit alles het méér dan waard. Kijk waar ik nu sta: Ik ben trots op mijzelf, ik ben gezond, géén klachten meer, al een aantal jaren géén gebruik meer hoeven te maken van de reguliere gezondheidszorg. En dat heb ik allemaal ZELF gedaan onder begeleiding van Karin.

Liefs, Johanna

Ervaringsverhaal

In december 2012 kwam ik voor het eerst bij Karin in de Energiediamant. Bijna een burn-out en helemaal stijf en boordevol van allerlei opgeslagen, niet verwerkte emoties. Ik was beland in de "overleef-modus".

Elke periode na een bezoek, 1x per 14 dagen, was zwaar. Ik had overal pijn: in mijn keel, hoofd, neus, nek, heup, grote teen. En moe dat ik steeds was! Ik stuurde bijna dagelijks een mailtje om te klagen. En elke dag kreeg ik een opbeurend antwoord van Karin en wat ik er eventueel aan kon doen.

Inmiddels gaat het heel wat beter met me. Ik ben nog lang niet klaar met mezelf "omdraaien". Maar ik ga door, ik kan me nu voorstellen hoe het gaat worden. Heerlijk!
Gelukkig leeft mijn man met me mee. Een positief thuisfront helpt natuurlijk ook.

Ik ben zo trots op mezelf! Ik ben Karin ook dankbaar dat ze mijn gids wil zijn.

Vrijdag ben ik weer geweest, nu heb ik weer pijn in mijn handen..weer een teken dat er van alles "in beweging komt om verwerkt te worden"

Janny Bosma

Ervaringsverhaal

Wat ik zo mooi vond aan de behandeling was dat je alles letterlijk voelt in je lichaam. Het is snel gezegd dat je niet goed naar jezelf luistert en dat je lichaam je wat probeert te vertellen, maar bij Karin voel je dat ook echt. Je wordt zwaar, warm, koud, je voelt het stromen of juist niet en de emoties komen als vanzelf. En bij alles wat je voelt, krijg je uitleg zodat je dingen gaat begrijpen en anders gaat zien. Het kwartje valt zo nu en dan en alles wat je niet begrijpt, wordt goed uitgelegd.

Ik vond het erg indrukwekkend en heel leerzaam.

Je komt jezelf tegen, maar dat is ook wel mooi als je weet wie er voor je staat. Dat is het streven.

Groeten van Hilda

Transfiguratieve Lichaams Communicatie en coaching bij zwangerschap: juist doen!

In november 2011 stond het voor mij vast: ons gezin voelde nog niet compleet. Praktisch gezien waren twee kinderen heel fijn. Maar als ik op mijn gevoel afging, moest er toch nog eentje bij. En voor ik het wist, was ik zwanger. Ik was heel blij, maar tegelijkertijd terneergeslagen. Niet omdat ik tegen de zwangerschap of bevalling op zag. Of omdat ik besefte dat er een miljoen dingen mis konden gaan in de ontwikkeling van het kindje. Maar omdat ik nu ruim anderhalf jaar heel hard aan mezelf gewerkt had met hulp van Karin Walda. Ik dacht dat ik dat nu zou moeten staken.

Doorgaan met Transfiguratieve Lichaams Communicatie en coaching

Gelukkig was er van staken geen sprake. Karin legde uit dat Transfiguratieve Lichaams Communicatie en coaching juist geschikt was tijdens zwangerschap. Ze maakt gebruikt van de eigen energie van het lichaam. Er is geen sprake van manipulatie van buitenaf. Natuurlijk zijn er bepaalde drukpunten die vermeden moeten worden. Bijvoorbeeld het drukpunt dat de baarmoeder ontspant. Maar een zwangerschap zal niet mislopen door haar behandeling. Hierdoor gerustgesteld wilde ik doorgaan met mijn behandelingen.

Contact, loslaten en focussen

En wat ben ik gelukkig dat ik dat gedaan heb! Op vrijdag 10 februari 2012 maakte ik voor het eerst contact met mijn ongeboren kindje van negen weken oud. Een dag om altijd te onthouden. Gedurende mijn zwangerschap heb ik verschillende behandelingen gehad. Dat hielp mij met loslaten (onder andere van de misselijkheid in het eerste trimester). Ongemerkt hield ik extra veel emoties vast. Maar het hielp me ook met focussen op mezelf en mijn baby. Mijn lijf was continu bezig met de ontwikkeling van mijn kleine meisje. Het was dus logisch dat ik minder energie had voor andere dingen.

Positief voor de baby

Het mooiste van alles was, dat mijn behandelingen mijn baby ook hielpen. De bevalling verliep snel (slechts drie uur), maar uiterst gecontroleerd. Mijn meisje heeft niet geel gezien na de geboorte, dronk meteen bij me en poepte en plaste alsof ze nooit anders gedaan had. Ze lachte al op dag drie, ze heeft nooit kramp gehad en heeft geen voorkeurshouding. En door haar de eerste twee behandelingen na mijn bevalling mee te nemen, heb ik haar leren lezen: baby's "zeggen" meer dan je denkt. We voelen elkaar feilloos aan.

Vertrouwen in de toekomst

Ik heb mijn hele zwangerschap een rotsvast vertrouwen gehad dat alles goed zou komen. Een gezonde mama en een gezonde baby. Zonder vreemde klachten, enge ziektebeelden of een bevalling die schade op zou leveren. Maar dat mijn dochter zo tevreden en duidelijk zou zijn, is een openbaring. Ze is de koningin van het loslaten en schuift er zo bij in ons gezin. We voelen compleet nu. Er is een harmonie in ons gezin als nooit tevoren. Ik heb enorm veel vertrouwen in ons. Maar vooral heel veel zin in alle mooie en spannende dingen die op ons pad komen.

Lieve Karin, dank je wel voor al je hulp, steun en uitleg!

Femke

Bijzondere ervaring

Lieve Karin Walda

Ik heb je beloofd om te proberen te beschrijven hoe een behandeling bij jou voelde, alleen was het niet alleen met jou maar ook met mijn lieve buuf Johanna van der Graaf (omdat ik Johanna les geef..toevoeging Karin Walda).
Maar wat bijzonder was het en is het nog steeds.
Wat ik heb gevoeld in één woord is onvoorwaardelijke liefde! Ik kreeg natuurlijk ook wel dubbel he hihi <3
Het was eigenlijk een eye opener bij heel veel dingen en een soort van een nieuw begin (wat soms nog wel lastig is), maar het begin is er :-D

Ik kom sowieso nog een keer terug!

Liefs van mij,

Ramona Pullen Olsman

Ervaringsverhaal

Hallo,

3 weken geleden werd ik wakker met een stekende pijn in mijn rechterbovenbeen wat uitstraalde naar mijn onderbeen. Het voelde als een erge kramp waarbij ik pas na een half uur een beetje kon lopen op dat been. Na 3 dagen van pijn kwam ik bij Karin en die legde mij uit dat mijn energiebanen geblokkeerd waren. Nou ben ik vrij nuchter in dat soort dingen maar op dit punt was ik bereid alles te proberen. Ze vertelde dat dit komt omdat ik mij niet kan uiten en alles wat moeilijk bespreekbaar is, en mij dwars zit aan de kant leg of wegstop.
Tijdens de behandeling voelde ik de pijn in mijn been afnemen en de volgende dag was dit zo goed als verdwenen.

En niet alleen mijn been is nu beter ik voel me nu ook veel fitter. Ik doe veel aan sport en ik merk het verschil aanzienlijk.

Tijdens en na de behandeling hebben we gepraat over mijn wegstoppen van problemen en dat ik daar aan moet werken zodat dat niet weer fysiek tot uiting gaat komen.

Karin dankjewel!

Jarno.

Bijzondere ervaring

Gister iets heel bijzonders ervaren dank daarvoor Karin Walda nog steeds een beetje flabergasted :-D

Anita Postma

Gemberpakking

Lieve Karin

Mijn ervaring over de gemberpakking die ik bij jou gehad heb.

Ik vond de gemberpakking op nieren en longen een geweldige/heerlijke ervaring.Iedere keer als je een nieuwe warme pakking opgebracht werd , op nier of long, voelde ik dat de warmte dieper mijn lichaam in ging. Ik voelde na een poosje een heerlijke ontspanning van binnen uit over mij heen komen. Mijn lijf was van top tot teen heerlijk warm. Ik mag loslaten en afvoeren en voelde hierbij totale overgave.Ik dacht als er een brandje uitbrak ik niet van mijn plek af kon komen zo heerlijk voelde ik mij, tevens was mijn lichaam hardt aan het werk. Ik voelde op een gegeven moment de beweging in mijn lijf ontstaan, een soort golvend effect, het was ook net alsof er een laagje van wax op mijn lijf zacht werd en van mijn vingers afdroop. Ook voelde het voor mij een heerlijke vertroeteling met de warmte die in mijn lijf kwam, zo zou een baby zich kunnen voelen in de baarmoeder.

Het effect van de gember pakking is tot nu toe enorm, beetje duizelig, voelt het als een reiniging van binnen uit, nu lekker veel drinken om de afval stoffen weg te spoelen.
Beetje moe maar voldaan, het voelde voor mij als een verwendag bij de wellness/spa.

Ik kan het iedereen aanraden, je lichaam aan het werk/reinigen en je kunt je totaal overgeven aan de ontspanning.

Liefs,

Johanna

Positieve ervaring

Hoi Karin

Ik wilde even een positieve ervaring over de celzouten doorgeven.

Ik heb altijd veel last gehad van hooikoorts: dikke ogen, tranende ogen, verkouden, "vol" hoofd , maar nu ben ik een tijdje aan de celzouten en heb eigenlijk helemaal nergens meer last van.
Soms, als ik in de tuin bezig ben geweest, moet ik even proesten, maar dan snuit ik een keer en is het weer over.

Ik ben ontzettend blij dat je me de celzouten hebt aangeraden.

Dikke tut

Anja

Eigen ervaring

Zelf wil ik ook een ervaring met de celzouten vermelden

Ik werd nooooit bruin, hoeveel ik ook in de zon was. Ik verbrandde altijd heel snel en ging daarna weer vervellen. Als ik eens een beetje bruin was op mijn benen of armen, dan was dat er na een paar keer douchen letterlijk weer vanaf gespoeld. Dit was best een frustratie.
Dit jaar heb ik de celzouten hiervoor ingezet en tot mijn grote verbazing en blijdschap ben ik nu mooi, egaal bruin.
We zijn dit jaar weer naar Italië geweest en de eerste week heb ik factor 30 gebruikt, de tweede week factor 15 en de laatste week factor 2. Ik ben helemaal niet verbrand!!

Van al mijn klanten heb ik complimentjes gehad, omdat ik zo mooi, egaal bruin ben. Dit was heerlijk om te horen!!

Karin

Ervaringsverhaal

Hoi Karin,

Ik was net even bij de osteopaat en hij was helemaal blij verrast hoe goed mijn lijf in mekaar zit! Hebben we toch mooi goed gedaan, daar ben ik nu trots op!

Liefs Marit

Ervaringsverhaal

hoi karin

ik zou je nog schrijven over de celzouten.
ik gebruik askinel voor mijn handen. ze zijn prima opgeknapt, zijn soms nog wel gevoelig maar gaat steeds beter.
vind het wel wonderlijk omdat ik er al wel twee jaar last van heb en t nu zo goed gaat

gr en veel liefs sientje

Ervaringsverhaal

Lieve Karin,

Is het niet door persoonlijkheid en ongeduld dan is het wel de unieke situatie die de sessies met jou net zo heftig (en lang) als behulpzaam maken. Ook al zou ik graag wat vaker komen, Frankrijk is nou eenmaal niet naast de deur. Gelukkig maken de ontwikkelingen die ik doormaak en de vooruitgang die ik boek het meer dan waard om hier lekker mee door te gaan.

Het fijne (en tegelijk het moeilijke) is dat je me hebt laten zien dat alles vanuit je zelf komt en moet komen. Dus wanneer je moeilijkheden tegen het lijf loopt, kijk dan eerst eens naar jezelf. Erg moeilijk wanneer je gewend bent om een ander de schuld te geven, of wanneer je een koppige man tegenover je hebt met alle verdedegingen omhoog.

Toen mijn vriend meekwam "om te chaufeuren" hoopte ik ik dat het één en ander zou blijven hangen en dat heeft het, ondanks zijn weerstand, wel degelijk gedaan. Jullie spreken niet dezelfde taal (letterlijk en figuurlijk) dus ik heb achteraf nog een paar dingen uit moeten leggen, maar Dario was er zeker een paar dagen druk mee. (Vind jij dat ook? Doe ik dat echt?)

Ik denk niet dat hij zich erg bewust is van wat hij voelt, hij vindt dat denken hetzelfde is als voelen wanneer het op zich uitdrukken aankomt, en dat is iets wat hij van thuis uit heeft meegekregen; zijn moeder "bezweert" gevoelens door ze in nette vakjes van syndromen, aandoeningen en ander psychologisch jargon te plaatsen.

Het mooie is nou, dat het niet uitmaakt of hij bewust meedoet of niet, want ongemerkt is hij sinds ik bij jou onder behandeling gegaan ben ook erg veranderd. Het is een samenspel dat steeds harmonieuzer verloopt. En ook al snapt hij niet helemaal hoe of wat en voelt hij het nog niet echt, hij probeert zijn energie te verzachten naar mij toe wanneer ik dat van hem vraag.

Als ik iets heb meegekregen van je is het wel een stukje rust en ruimte. Dingen moèten niet altijd, niet altijd nù, niet altijd op mijn manier. En wat je niet in je lijf of in je hart opslaat hoef je ook niet mee naar huis te nemen. En dat is erg prettig. Ik verover stukje bij beetje weer de dingen die ik zomaar uit handen heb gegeven en heb nu de ruimte om bijvoorbeeld thuis de muren te schilderen óók al is het maar een huurhuis omdat ik me daar prettig bij voel.



Marit wordt weer Marit en niet alleen maar een comprimis van het origineel dat zich laat leiden door wat anderen vinden, voelen en denken.

Bedankt en tot gauw!



Marit (de èchte!) uit Frankrijk.

Bedankt

Lieve Karin,

Je laat me zien wie ik ben en dat ik er mag zijn.
Je hebt me laten groeien van binnen en het laten uitstralen naar buiten.
Je laat mij mezelf zijn zonder verplichtingen behalve naar me zelf.

Je hebt me geleerd naar mezelf te luisteren en daar ook naar te handelen.
En doet dat nog altijd, stuurt bij, maar laat me mijn eigen fouten maken.
Om van te leren.
Zodat ik met liefde naar mezelf kan en mag kijken.
En naar anderen kan kijken met liefde en zonder oordeel.

Bedankt voor je vriendschap en liefde.

Dikke tut

Anja

Bedankt

Hoi Karin

Je laat me weer me zelf vinden
Bij jou kom ik weer tot rust
Bij jou vind ik m'n innerlijke kind weer terug

Ik krijg weer gevoelens terug die ik kwijt was
Door jou sta ik weer positiever in het leven
Vinden m'n voeten eindelijk houvast na 34 jaar

Nu zit ik te huilen ('t gaat alweer hoor)

Bedankt Karin dat je me helpt

J.B.

Ervaringsverhaal

Karin laat mij door haar Transfigura behandeling inzien wat mijn valkuilen zijn.
Hierdoor nemen mijn onzekerheden af en krijg ik zowel fysiek als lichamelijk meer inzicht in mijzelf.
Als ik een Transfigura behandeling heb gehad dan rij ik altijd met een glimlach op mijn gezicht weer naar huis.
De blokkades in mijn lichaam zijn weer gaan stromen en ik ervaar meer innerlijke rust.

Ayla

Ervaringsverhaal

Ik ben bij Karin gekomen met de verwachting rug- en darmproblemen te kunnen verlichten waarvan ik overtuigd was dat ze in direct verband stonden met het opslaan van oude en zelfs andermans emoties.

Wat ik heb gevonden bij Karin was veel meer waard dan een snelle lichamelijke correctie; ze heeft me weer in contact gebracht met mezelf.

Ik voel een rust en een ruimte die ik in tijden niet meer in mij gevoeld heb. Ik heb weer warme voeten omdat ik weer kan aarden.

De verschillende manieren van het visualiseren van gevoel, energiën, en het diepste zelf helpen me bij het door laten stromen van energie en emoties in plaats van ze vast te zetten in mijn lijf.

Ook al heb ik nog een hoop te leren over mezelf en mijn innerlijke en emotionele wereld, ik doe dat nu met plezier en vol goede moed omdat ik weer lief voor mezelf mag zijn.

een dikke knuffel van Marit

Ik leg me in je handen neer
daar komt het tedere kind
het ligt daar vol vertrouwen
want dat is wat ik bij jou vind

Ingrid

Lieve Karin,

Een goed begin op een heel goede weg naar m'n gevoel.
Dank je wel!

Gé de Zwart

Hoi lieve Karin,

Jij helpt mij te zijn wie ik ben,
bij jou kom ik stukje bij beetje steeds meer thuis.
Bedankt hiervoor!

Petra de Zwart